بسیاری از والدین عکسها و ویدیوهای کودکان را در شبکههای اجتماعی به اشتراک میگذارند:تولد، کثیف کاریهای بامزه سر میز شام، موفقیتها مثل اولین قدم.
لیا پلانکت، یکی از اعضای هیئت علمی دانشکده حقوق هاروارد که در زمینه کودکان، حقوق خانواده و فناوری تخصص دارد، میگوید: اما پستهای دائمی درباره فرزندتان در فضای مجازی خطرات بالقوهای دارد. در کتاب شرنتهودی پلانکت در سال 2019: چرا باید قبل از صحبت درباره بچههایمان به صورت آنلاین فکر کنیم، او توضیح میدهد که چگونه بزرگسالان میتوانند حریم خصوصی و دادههای شخصی کودکان را در معرض خطر قرار دهند.
پلانکت می گوید که این پدیده «اشتراک گذاری» و یا sharenting نامیده می شود. محققین حقوقی در رشته خود از این اصطلاح استفاده میکنند – یک مفهوم «اشتراکگذاری» و «والدین» – برای توصیف «همه روشهایی که والدین، خالهها، عموها، معلمان، مربیان و سایر بزرگسالان مورد اعتماد در زندگی یک کودک اطلاعات خصوصی کودکان را به صورت دیجیتالی منتقل میکنند. » این می تواند کودکان را در برابر سرقت هویت و آزار و اذیت آسیب پذیر کند. و همانطور که آنها بزرگتر می شوند، ممکن است توانایی آنها در گفتن داستان خود را کاهش دهد.
در عصر دیجیتال امروزی، حریم خصوصی آنلاین کودکان یک مسئله مبرم است که نیازمند توجه و اقدام والدین، سیاست گذاران و شرکت های فناوری است. همانطور که کودکان زمان بیشتری را به صورت آنلاین سپری می کنند، به طور فزاینده ای در برابر نقض حریم خصوصی، جمع آوری داده ها و بهره برداری آسیب پذیر می شوند. در اینجا برخی از نکات کلیدی و توصیه های مطالعات اخیر و کارشناسان آورده شده است:
نگرانی ها و خطرات
- جمعآوری و اشتراکگذاری دادهها: بسیاری از برنامهها و وبسایتهای محبوب کودکان، دادههای شخصی، از جمله اطلاعات مکان، مخاطبین، و عکسها را بدون رضایت والدین جمعآوری و به اشتراک میگذارند.
- شکارچیان آنلاین: زورگویان سایبری و شکارچیان جنسی کودکان را به صورت آنلاین هدف قرار می دهند و اغلب از پلتفرم های رسانههای اجتماعی و برنامههای پیامرسانی برای پرورش و بهرهبرداری از آنها استفاده میکنند.
- محتوای نامناسب: کودکان ممکن است به طور ناخواسته به محتوای صریح یا خشونت آمیز دسترسی پیدا کنند که می تواند اثرات روانی طولانی مدت داشته باشد.
- اشتراک گذاری یا Sharenting: به اشتراک گذاری آنلاین عکسها و اطلاعات شخصی فرزندانشان توسط والدین میتواند منجر به عواقب ناخواستهای مانند سرقت هویت یا سوء استفاده شود.
توصیه هایی برای والدین
- مرزها و قوانین را تعیین کنید: دستورالعملهای روشنی را برای رفتار آنلاین تنظیم کنید، از جمله اینکه چه اطلاعاتی برای به اشتراک گذاشتن امن است و چه برنامههایی برای سن کودک شما مناسب است.
- نظارت: به طور منظم فعالیتهای آنلاین فرزندتان را بررسی کنید، کنترلهای والدین را تنظیم کنید و در گفتگوهای آزاد درباره امنیت آنلاین شرکت کنید.
- برنامههای سازگار با حریم خصوصی را انتخاب کنید: برنامههایی را انتخاب کنید که حریم خصوصی کودکان را در اولویت قرار میدهند، مانند برنامههایی با کنترل قوی والدین و شفافیت در مورد جمعآوری دادهها.
- آداب معاشرت آنلاین را آموزش دهید: به کودک خود در مورد ایمنی آنلاین، از جمله نحوه برخورد با آزار اینترنتی، روابط آنلاین و مدیریت ردپای دیجیتالی آموزش دهید.
نتیجه گیری
حفاظت از حریم خصوصی کودکان به صورت آنلاین نیازمند رویکردی چندوجهی است که شامل والدین، سیاست گذاران و شرکت های فناوری است. با تعیین مرزها، نظارت بر فعالیتهای آنلاین و انتخاب برنامههای سازگار با حریم خصوصی، والدین میتوانند به محافظت از رفاه آنلاین فرزندانشان کمک کنند. همانطور که چشم انداز دیجیتال در حال تکامل است، آگاه ماندن و انطباق با چالش ها و مقررات جدید برای اطمینان از تجربه آنلاین امن تر و خصوصی تر برای کودکان ضروری است.
منابع:
- “Think Twice Before You Post Those Cute Kid Photos Online” (NPR)
- “Kids, Social Media and Privacy: What to Know Before You Post” (NPR)
- “Online Safety for Parents” (Common Sense Media)
- “Children’s Online Privacy Protection Act (COPPA)” (Federal Trade Commission)
- “General Data Protection Regulation (GDPR)” (European Commission)